De tijd gaat te snel!

Ooooooo ik heb véél te lang niet geschreven. Het spijt me een beetje, zie het maar als een teken dat het goed gaat hier en dat ik me nog steeds goed vermaak :) Ik zal eens proberen om op te schrijven wat ik hier zoal nog heb gedaan!

Afgelopen keer dat ik schreef zou ik naar Madrid. Dat is nu inmiddels alweer bijna twee maanden geleden (de tijd vliegt) en dat was echt heel erg tof. Super mooie stad, en super leuk om papa en Heleen weer even te zien. We zaten in een héérlijk hotel, waar alles helemaal glom als je na een dagje Madrid-seeing weer het hotel in kwam. En er was een héérlijke douche. Echt genieten en zoo veel beter dan die lauwe douche die we in ons eigen huisje in Mondragón hadden. [Inmiddels is het trouwens gefixt. We hebben nu echt warm, wárm water; lees: heet. Súper fijn. Nu hoef je niet meer op te zien tegen het douchen, maar kan je er weer naar uitkijken. heel. erg. fijn.]. Maar Madrid is echt heel, heel erg tof. We hadden mega lekker weer, hebben terrasjes gepakt, hebben alle toeristische plaatsen bezocht, alles wat je doet op een toffe vakantie. Heel chill.

Het tweede weekend van Easter Holiday zijn we met een groep nog naar Zarautz geweest. Ook héél erg chill en nog steeds mega lekker weer (zelfs terug in Mondragón hield het zonnetje aan!), dus hebben we voor de tweede keer surfspullen gehuurd, waarbij we dit keer in een warme zee (vergeleken met de vorige keer) konden oefenen. Weer slopend natuurlijk om met je surfboard tegen de golven in te wandelen en dat zware, grote ding mee te slepen om vervolgens ver genoeg te komen en te hopen dat je op tijd stabiel op je bord ligt om een juiste golf te pakken, maar weer méga leuk. 's Avonds hebben we weer lekker pizza gegeten bij hetzelfde restaurantje als waar Donna en ik de vakantie hadden ingeluid. Top.

Dat lekkere weer bleef aanhouden en dus móest er wel iets georganiseerd worden om te gaan doen met de erasmus-mensen. Het idee was een barbecue, maar vanwege een aantal mensen die tegenstribbelden en begonnen over de wet en dat het niet toegestaan was om een vuurtje te stoken en in het openbaar te drinken, werd het uiteindelijk een picknick. Ook al was het plan gewoon een simpel bbq-bakje en zitten de locale mensen ook al om 11 uur aan het bier midden op straat, wij mochten dat dus niet. Toch hoop ik stiekem dat die barbecue op gegeven moment nog werkelijkheid gaat worden. Maar de picknick was ook erg leuk en gezellig. Zelfs midden in de nacht was het nog mogelijk om zonder jas en op sandaaltjes te lopen, zo lekker was het nog. En toen was het halverwege april, hoe chill.

Het weekend erop hebben we de trappen van Gaztelugatxe bewonderd, en beklommen. Heel erg leuk en ook heel erg mooi daar. Foto's daarvan hebben ook al op facebook gestaan, maar de internetverbinding hier het toelaat, zal ik er ook nog een paar bij dit verslag gaan plaatsen.

Ook hebben we de één-na-hoogste berg hier in Gipuzkoa beklommen! De mooie hoge berg genaamd Udalaitz, is beklommen - op allstars - en de top is bereikt. Op foto's lijkt de berg helaas minder hoog dan in het echt, maar zelf als ik nu nog vanaf ons dorpje beneden omhoog kijk, denk ik echt: wauw, dat hebben we toch maar even gedaan! Het was echt geweldig om dat uitzicht te zien. Het was erg warm die dag, en het was een flinke tocht, en het pad was uiteindelijk alleen met veel fantasie nog een looppaadje, maar man, wat was dit tof. We hebben zelfs schapen kunnen spotten met het uitzicht van een tijdschrift met andere bergtoppen op de achtergrond. Vanaf Udalaitz was het mogelijk om heel ver te kijken, om de omliggende dorpjes te zien en om echt het gevoel te ervaren: 'wauw'. Eenmaal de top bereikt (JAAAAA) zagen we overal om ons heen regenbuien, het begon harder te waaien en het werd ineens een stuk kouder. En dan sta je daar op je all-stars met een korte broek aan en een vestje, boven op de top van een berg, en dan moet je over een bergkam terug naar beneden zien te komen. Dat was wel even een eng momentje, zeker ook omdat het wat begon te miezeren en all-stars natuurlijk niet zo veel grip hebben als wandelschoenen. Toch zijn we helemaal veilig en wel beneden aangekomen, en helemaal gelukkig :)

Helemaal kapot kwamen we thuis aan. In totaal zo'n 7 uur geklommen, in drie uur de berg op en in drie uur de berg weer af. En de volgende dag ging ik voor het eerst zeilen. Oef. Het viel me mee met de spierpijn toen ik uit m'n bed klom de volgende dag, al heb ik toch m'n spieren de dagen daarop zeker wel gevoeld.

Het zeilen in Hondarribia viel helaas wat tegen. Op één zeilbootje zaten drie 'leerlingen' en één gids. Helaas kon deze gids alleen Spaans en snapte ik de zeiltermen niet, dus verliep onze communicatie niet helemaal vlekkeloos. Hij kon ons dus niet veel uitleggen, en deed dan ook voornamelijk veel zelf. Ik zou nu nog niet weten hoe je bepaalde dingen noemt van een zeilboot en wat de basisdingen zijn. Ik had verwacht dit te leren, maar helaas. Gelukkig was het wel gezellig, én, lekker weer! Dus zijn we in de middag nog lekker op het strand in San Sebastian gaan liggen. Heel chill.

En eind april/ begin mei was mama hier! Ook heel erg tof. Hier de omgeving in de buurt eens vanuit toeristische ogen bekeken en de stad Bilbao herontdekt. Super leuk om weer even samen op pad te zijn - ik kreeg bijna weer zin om naar huis te gaan - en het gevoel te hebben dat je op vakantie bent; wat eigenlijk ook wel een beetje zo is natuurlijk. Er is in ieder geval een erg mooie omgeving hier.

Natuurlijk hebben we tussendoor ook gewoon colleges gehad en wat opdrachten om aan te werken, maar het tot nu toe nog allemaal prima te doen hier. Vanaf afgelopen week is het wat drukker geworden qua school. De final projects zijn begonnen en er is en wordt hard gewerkt aan de final reports en de bijbehorende presentaties. Ook staat voor komende week het examen Spaans op het programma. Ik ben benieuwd!

Maar eerst hebben we komend weekend het HOLI FESTIVAL in Pamplona! Súper leuk. Toen we de tickets kochten eind april leek dit festival nog zo ver weg, en nu is het nu al. Heel bizar.
De tijd vliegt ook echt. Over 2enhalve week gaan er alweer mensen naar huis. Dan is dat half jaar erasmus gewoon alweer voor bij. Dat is zo gek om te bedenken. Dus dat stel ik ook nog even uit ;)

Ik ben bang dat het niet een korte update is geworden van wat er de afgelopen twee maanden, als je tot hier bent gekomen vind ik dat super leuk! Muchos, muchos besos en ik las dat het lekker weer wordt in Nederland komende week, pues, disfrute del buen tiempo!

Un abrazo fuerte (een dikke knuffel)
Linda