Manten la calma y habla español

¡Hola!

Het is vakantie! Easterholiday. Joepie! :) En de zon schijnt vandaag, wat wil je nou nog meer. Ik zal jullie eens bijpraten over afgelopen weken.

Het weekend van de laatste keer dat ik schreef, hadden we Satardotegi. De Basken hier worden daar helemaal wild van als je het daar over hebt. Het is een cider-evenement, waarbij je een Baskische maaltijd gaat eten en vervolgens de hele avond gaat stappen omdat je moet wachten tot het moment dat de bus je terug brengt naar Arrasate.
Best wel leuk. We kwamen daar aan en verwachtten dat we met de hele groep aan van die grote, lange tafels kwamen te zitten en daar het Baskische eten zouden krijgen, maar de bus stopte bij een soort schuur (super lekker weer buiten, moesten we binnen zitten, nee ;o) waar het er van binnen een beetje uitzag alsof we in Tirol waren. Allemaal mensen in de ochtend al aan de cider, grote robuuste tafels bezet met allemaal pratende mensen en eten.
Nadat we ons op een plekje hadden gepropt met de hele groep aan die tafels, mochten we cider halen. Met je bekertje loop je naar de grote vaten, en je mikt je bekertje onder de constant lopende straal van cider, om zo je glaasje te vullen. En blegh. Wat was het vies. Haha. Ik raad het iedereen af.

Op gegeven moment werd het eten gebracht. Eerst brood (top), daarna witte vies met wat zeewier en heel veel zout, vervolgens kregen we een hele homp vlees waar het bloed nog uit kwam lopen en tot slot kregen we walnoten met een soort van kaas. Interessant. Toch werd het wel een hele chille middag doordat we de rest van de tijd buiten doorbrachten in de zon. De zon! Ha, heerlijk.

In de avond werden we met de bus gebracht naar een ander plaatsje, daar moesten we ons de rest van de avond vermaken met stappen, want de bus zou niet eerder terug gaan dan de planning. Maar we hebben het overleefd! De volgende dag dan wel helemaal níks gedaan.

De week daarop waren het weer colleges en verder niet hele interessante dingen, net als de week daarop, maar.... Donderdag 19 maart was het San Jose's day! Lees: vrij.
Heel chill! Marjolein en ik hebben Barcelona eens bezocht. Erg toffe stad. Heel veel gelopen, heel veel bezocht, en een heel erg chill weekend gehad; bekende dingen: Sagrada Família, Parc Guëll (waar je entree moest betalen om op de bankjes te gaan zitten en bepaalde delen van het park te bezoeken; hoe belachelijk! Echt afzetterij), Montjuïc (Magic Fountain), Las Ramblas natuurlijk, nog heel veel meer en heerlijk ontbeten in de haven van Barcelona - in de zon. :) Helemaal blij.
En super fijn ook om hier overal om je heen gewoon Spaans te horen. Alle bordjes zijn in het Spaans, posters zijn in het Spaans, de menukaart in het Spaans, informatie over weet-ik-veel-wat in het Spaans. Zó veel fijner dan al dat Baskisch om je heen. Echt het gevoel alsof je in Spanje bent. Eindelijk ;)

De volgende dag weer thuis had ik direct bij college een presentatie met de drie andere erasmusstudenten van de klas. Tiptop voorbereid natuurlijk, want dat doen ze hier allemaal (not). Maar onze klas vond de presentatie goed, duidelijk, met een goede structuur, met een leuke introductie en goed te volgen. Heel wat bereikt dus bij de locale studenten ;)

Donderdag hadden we weer stage. De dag begon lekker vroeg vanwege college om 8 uur. Na college met de auto via een omweg (hoofdweg afgesloten) naar Vitoria. Nét voor aanvang van de les kwamen we aan. Op stage loop ik mee met Engels docent Maite. Een leuke, aardige vrouw die aan verschillende groepen les geeft. De kinderen komen hier met hun eigen groep naar de Engelse les. Je moet het zien als gym in Nederland wat gegeven wordt door een vakdocent. Ze zijn even weg van hun eigen leerkracht en komen na 45 minuten weer terug in de klas.
De meeste groepen die zij les geeft zijn kinderen in de leeftijd van 8-10 jaar, maar er is ook een groep met kinderen van 5-jarigen. Zij begrijpen dus (misschien) wel Engels, maar kunnen dat natuurlijk zelf niet produceren. De 8- tot 10-jarigen echter wel! Inmiddels ben ik ook wat gewend aan het accent van hier, dus kan ik ze ook wat beter verstaan. Met deze kinderen kan je een basisgesprekje in het Engels voeren en zij kunnen je vragen stellen (weliswaar met een aantal fouten als de leerkracht niet eerst heeft geholpen om de vraag te formuleren, maar het lukt wel). Alle kinderen zijn heel enthousiast dat ik hier ben. Dat is wel echt heel leuk. Iedereen heeft vragen voor me en ze vinden het ook niet erg om door mij geholpen te worden als ze een vraag over een bepaalde Engelse opdracht hebben.
Doordat ik geen Baskisch spreek en natuurlijk maar een klein beetje Spaans, moeten ze echt in het Engels praten. De kinderen vinden dat wel moeilijk, maar proberen het wel. Echt heel knap! Ik denk dat zij op het niveau zitten wat wij hebben als we in groep 7 zitten op de basisschool. Kan je nagaan, dan zijn we dus echt wel wat ouder.

Deze donderdag was er Korrika. Een evenement waarbij het gaat om rennen om het gebruik van de Baskische taal te stimuleren. Iedereen die wil mag meerennen, ook wij waren uitgenodigd. De kinderen hadden daardoor alleen de ochtend les, en wij alleen de ochtend stage. De groepen die wel Engelse les hadden (één groep van 7-8 jarigen en één groep van 8-9 jarigen), hadden voor mij vragen in het Engels geformuleerd. Elke les mogen er nu tien kinderen hun vraag aan mij stellen, wat wordt gefilmd en (waarschijnlijk) op de schoolblog gezet.
In de ene les werden de beroepen behandeld, in de andere les het eten. De leerlingen hadden als huiswerk voorbeelden moeten bedenken over wat er bij 'breakfast', 'lunch' of 'dinner' hoort. Deze werden op het bord geschreven en behandeld. Het viel mij op dat er bij 'lunch' allerlei eten stond wat wij in Nederland eten als avondeten. De kinderen en Maite hebben bij toen uitgelegd dat lunch hier als de belangrijkste maaltijd van de dag wordt gezien. Hier nemen ze dan ook de tijd voor. Om 12.30 begint de middagpauze en om 15.00 gaan de kinderen weer naar school. Dat betekent dat ze 's avonds ook laat gaan eten. De meeste kinderen uit de klas eten 's avonds tussen half 9 en half 10. Nóg later gaan ze dus slapen. En de volgende dag weer naar school. Je ziet ook regelmatig 's avonds laat nog kinderen spelen op straat, ook echt jonge kinderen die dan dus nog niet in hun bed liggen. Ook met pintxopote gaan de kinderen mee. De ouders staan dan wijn of bier te drinken en de baby's liggen ernaast in de kinderwagen Echt bizar.

En nu is het vakantie! Heel chill. Het eerste toffe weekendje hebben we er al op zitten. Met twee jongens van school zijn Donna en ik een paar dagen weggeweest naar Santander. Hele mooie stad. Mooie stranden, leuk lopen en zelfs op zondag een toffe stad om te bezoeken. En we hadden lekker weer! Oooh, zo fijn! Hier hebben we dan ook optimaal genoten door op het strand te gaan liggen en pootje te baden in de zee (:

De volgende dag waren het niet alleen onze voeten die de zee in gingen. Voor het eerst gesurfd! Man, wat was dat tof. En koud. Oooh brrrr. Heel. Erg. Koud. We kregen les van surfmeester Tomack, die veel te snel veel te diep de zee in liep. En wij moesten maar met onze mega surfplank die golven doorstaan. Uiteindelijk zaten we op de goede hoogte en moesten we maar op onze plank gaan liggen en ons redden. Haha. Dat leidde dus direct tot een plons van het surfboard in de ijskoude zee.
Maar! Uiteindelijk is het toch zeker gelukt! Ik ben kunnen gaan staan en heb m'n evenwicht kunnen bewaren tot aan het einde van de golf. Ha! Trots! Zeker weten dat ik het nog een keer ga doen als het wat zonniger is. En Tomack, ik was wel heel blij met je hoor als meester ;)

Nu weer even thuis, maar al wel plannen aan het maken om naar Madrid te gaan :) Zo leuk, vakantie. En dan zie ik m'n papa weer even! Leuk om jullie snel te zien! Komende dagen geeft de weersverwachting voor het weer een 10 aan als weercijfer. Een TIEN! Daar wordt je toch wel heel gelukkig van :)

Geniet ook van het weer daar in het kikkerlandje! Ik hoop dat het een beetje lente-achtig is daar.

Liefs! Linda


ps. Ik heb trouwens ook wat foto's toegevoegd! (Kreeg al opmerkingen dat ik niets liet zien van hoe het hier is ;p). Maar die foto's zitten verspreid over de reisverslagen. Weet niet precies hoe jullie die allemaal kunnen zien, maar voor degenen die nieuwsgierig zijn: dan weet je dat het er is. ¡Besos!